Αναστασία και Βάσια: Του παιδιού μου το παιδί !

Τρεις γενιές γυναικών μια αλυσίδα ,ένα κληροδότημα  ζωής που περνάει από μάνα σε κόρη
Τρεις γενιές γυναικών μια αλυσίδα ,ένα κληροδότημα ζωής που περνάει από μάνα σε κόρη
Αναστασία  η γιαγιά, Βάσια η κόρη και νέα μανούλα και μια πανέμορφη μικρούλα μόλις οκτώ μηνών με ένα όμορφο φιόγκο στο κεφαλάκι,ρόδινα  χεράκια και τοσαδά στρουμπουλά ποδαράκια καταφθάνουν στο Aqua Birth χαμογελώντας  και οι τρεις ! Θαρρείς και βγήκαν από πίνακα ζωγραφικής.
Τρεις γενιές γυναικών μια αλυσίδα ,ένα κληροδότημα  ζωής που περνάει από μάνα σε κόρη και μια κουβέντα που ρέει σαν νεράκι αβίαστα και τρυφερά.

Αναστασία η γιαγιά

Πώς βιώσατε την αίσθηση της μητρότητας, τώρα με την εγγονή σας τι νιώθετε;

Ήταν πάρα πολύ δύσκολο έβλεπα το παιδί πολύ λίγες ώρες διότι εργαζόμουν .Ένιωθα λαχτάρα, έντονο το αίσθημα της  μητρότητας, διέθετα όσες ώρες μπορούσα στο παιδί μου όταν γύριζα στο σπίτι. Τώρα το ζω περισσότερο και  καλλίτερα με τη μικρή μου εγγονή. Όταν η Βάσια ήταν μικρή  η μητέρα μου ανέλαβε να την φροντίζει όσο δούλευα και τότε οι γυναίκες αφοσιώνονταν ολοκληρωτικά στην ανατροφή των εγγονιών όμως τώρα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, θέλουμε να βοηθάμε αλλά και χ ώρο και χρόνο για εμάς. Το ζω πάρα πολύ, το χαίρομαι και νομίζω ότι δίνει μεγάλη ευτυχία στον άνθρωπο να κάνει έναν κύκλο και να τελειώνει με το παιδί σου να φέρνει στον κόσμοο μια ζωή μια καινούργια ζωή. Αυτό που λένε οι παλιοί ότι του παιδιού σου το παιδί είναι δυο φορές παιδί είναι πάρα πάρα πολύ σωστό.

Τι νιώσατε όταν πήρατε την εγγονή σας στα χέρια σας;

Τίποτα, την πρώτη φορά τα συναισθήματα είναι περίεργα. Είχα μεγάλη αγωνία να είναι γερό, να γεννήσει καλά η κόρη μου. Τελικά η αγάπη και όλο αυτό το συναίσθημα γεννιούνται μετά έρχονται σιγάσιγά και όσο μεγαλώνει το παιδί τόσο περισσότερο το αγαπάς !

Βάσια η μαμά

Βάσια τί νιώθεις για την μητέρα σου;

Εγώ τώρα κατάλαβα την μητέρα μου . Κατ αρχάς από την διαδικασία της γέννας και μόνο σκέφτομαι τι πέρασε για να με κάνει. Μην ξεχνάτε ότι εκείνα ταχρόνια δεν υπήρχαν τα μέσαπου υπάρχουν σήμερα, η μαμά μου δεν γέννησε με επισκληρίδιο,και μετά όλες τις αγωνίες που πέρασε και συνειδητοποιώ  όλη αυτή την αγάπη και την στοργή. Πολλές φορές δεν καταλάβαινες τα πράγματα , τα έβλεπες επιδερμικά, επιφανειακά όταν όμως κάνεις παιδί σκέφτεσαι : η  μάνα μου πρέπει  να νιώθει έτσι για μένα. Τώρα καταλαβαίνεις τι πέρασε η μητέρα σου για να σε μεγαλώσει και τι αισθάνθηκε. Δένεσαι περισσότερο μαζί της.

Τι αισθάνθηκες όταν πήρες την κόρη σου στην αγκαλιά σου;

Σίγουρα συγκίνηση το  μωρό σου το καταλαβαίνεις μετά τους τρεις πρώτους μήνες. Στην αρχή κοιμάται πολύ, το φροντίζεις πολύ. Όταν αρχίζει και έχει κάποιες αντιδράσεις  τότε καταλαβαίνεις κι εσύ το συναίσθημα της μητρότητας  . Πόσο μάλλον τώρα που είναι 8 μηνών και μου χαμογελάει ,επικοινωνεί μαζί μου .

Εργάζεσαι;

Προς το παρόν όχι έχω άδεια μητρότητας θα γυρίσω στην δουλειά μου σε ενάμιση μήνα

Και την κόρη σου θα την κρατήσει η μητέρα σου;

Η μητέρα μου και η πεθερά μου θα μοιραστούν την φροντίδα της μπέμπας.

 

Πολύχρονες κι ευτυχισμένες νάναι οι μητέρες του κόσμου όλου ,να τις χαιρόμαστε και να τις καμαρώνουμε! Γιατί είναι η πηγή της ζωής, της αγάπης,της χαράς,της προσφοράς !