Είναι η Καμάλα Χάρις ο νέος Μπαράκ Ομπάμα;
Αναμφισβήτητα το μεγάλο θέμα των τελευταίων ημερών, εκτός από την υγειονομική κρίση που μαστίζει τον πλανήτη, είναι η εκλογή του Τζο Μπάιντεν στον προεδρικό θώκο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και η ταυτόχρονη αποχώρηση του Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ από το αξίωμα, με μια εκλογική αναμέτρηση που εξελίχθηκε σε θρίλερ. Τα φώτα της δημοσιότητας ωστόσο κατά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, δεν τράβηξε τόσο η διαμάχη μεταξύ των δύο υποψηφίων προέδρων όσο η εκλογή της πρώτης γυναίκας αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις.
Η 56χρονη γερουσιαστής της Καλιφόρνια γίνεται η πρώτη έγχρωμη, η πρώτη με ασιατική καταγωγή και το σημαντικότερο η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Δεν είναι όμως η πρώτη γυναίκα που επιλέγεται ως υποψήφια για το αξίωμα της αντιπροέδρου. Για την ακρίβεια είναι η τρίτη. Πρώτη ήταν η Τζεραλντάιν Φεράρο, υποψήφια αντιπρόεδρος με τον Δημοκρατικό Γουόλτερ Μοντέιλ. Δεύτερη υπήρξε η Σάρα Πέιλιν, υποψήφια με τον Ρεπουμπλικανό Τζόν Μακέιν.
Ιστορική χαρακτηρίζεται η επινίκια ομιλία της στο Ντέλαγουερ, στις 8 Νοεμβρίου, στην οποία εύστοχα σημείωσε ότι «Δημοκρατία είναι πράξη. Δεν είναι εγγυημένη και πρέπει να έχουμε την θέληση να την προστατέψουμε. Θέλει θυσίες, πράξεις». Το σημείο, ωστόσο της ομιλίας της το οποίο ξεχώρισε ανάμεσα στα λεγόμενά της ήταν εκείνο στο οποίο αναφέρεται στην συμμετοχή των γυναικών στο πολιτικό γίγνεσθαι. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι: «Γυναίκες από την Ασία, αφροαμερικανές, λατίνες, έχουν την δύναμη να στηρίξουν την δημοκρατία. Όλες οι γυναίκες που πάλευαν τόσα χρόνια να προστατέψουν την δημοκρατία και τώρα μια νέα γενιά μάχεται για τον ίδιο σκοπό. Για τους κόπους τους βρίσκομαι εδώ. Για τα όνειρα και τους στόχους τους». Και συνέχισε: «Μπορεί να είμαι η πρώτη, αλλά δεν θα είμαι η τελευταία».
Ποια είναι όμως, στην πραγματικότητα η Καμάλα Χάρις και πώς έφτασε να καταλάβει το δεύτερο σε ιεραρχία αξίωμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής; Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1964 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια από Τζαμαϊκανό πατέρα και Ινδή μητέρα. Οι γονείς της γνωρίστηκαν στους αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα και χώρισαν όταν η Καμάλα ήταν μόλις 7 ετών. Mεγάλωσε στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια, με την μητέρα της και την αδερφή της. Το όνομά της είναι Καμάλα Ντέβι Χάρις και προέρχεται από την ινδουιστική μυθολογία. Τόσο η Καμάλα όσο και η αδερφή της μεγάλωσαν ως Βαπτιστές, ωστόσο γνώρισαν τον Ινδουισμό στα συχνά ταξίδια τους στην Ινδία.
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Χάουαρντ και νομική στο κολέγιο Χέιστινγκς του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Το 2004 εξελέγη Περιφερειακή Εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο ενώ αργότερα εξελέγη Γενική Εισαγγελέας της Καλιφόρνια, θέση στην οποία επανεκλέχθηκε. Η ομιλία της στο συνέδριο των Δημοκρατικών το 2012 την έκανε ευρύτερα γνωστή στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα το 2016 να εκλεγεί με άνεση γερουσιαστής εκπροσωπώντας την πολιτεία της Καλιφόρνια. Είναι γυναίκα με πολλές πρωτιές στο βιογραφικό της καθώς αποτέλεσε την πρώτη γερουσιαστή με ινδικές και τζαμαϊκανές καταβολές. Το 2014 παντρεύτηκε τον διακεκριμένο δικηγόρο, Ντάγκλας Έμχοφ. Η ίδια δεν έχει παιδιά, ωστόσο είναι μητριά των δύο παιδιών του Έμχοφ από τον προηγούμενο γάμο του, με τα οποία έχει ιδιαίτερα καλές σχέσεις.
Στις 21 Ιανουαρίου του 2019 η Χάρις ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά της για τις προεδρικές εκλογές του 2020, διεκδικώντας το χρίσμα των Δημοκρατικών. Ωστόσο, ελλείψει πόρων αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να στηρίξει τον μέχρι πρότινος αντίπαλό της Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έπειτα από μια μακριά έρευνα ανάμεσα σε πολλές γυναίκες υποψήφιες την επέλεξε ως συνυποψήφιά του. Η Χάρις αποτέλεσε εξαιρετική επιλογή υποψήφιας αντιπροέδρου καθώς έχει ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση στις γυναίκες και στους προοδευτικούς ψηφοφόρους.
Ωστόσο ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο τόσο για τους υποψήφιους προέδρους και αντιπροέδρους, όσο εν γένει και για τους πολιτικούς είναι ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούν τις θέσεις τους με μη λεκτικούς τρόπους όπως είναι οι εκφράσεις του προσώπου τους, οι κινήσεις τους, ακόμα και ο τρόπος που ντύνονται. Όπως υποστηρίχθηκε και στους New York Times: «Η ουσία δεν είναι εντελώς ανεξάρτητη από το στυλ. Το στυλ, όταν χρησιμοποιείται πιο αποτελεσματικά, μπορεί συχνά να ενισχύσει το μήνυμα, την ουσία και τον χαρακτήρα». Η Καμάλα έχει από νωρίς αντιληφθεί ότι το άνετο και χαλαρό της στυλ την κάνει ακόμα πιο αγαπητή στους ψηφοφόρους της. Εμφανίζεται συχνά στις ομιλίες της με κουστούμια τα οποία συνδυάζει είτε με T- shirts είτε με πουκάμισα, με τζιν και άνετα παντελόνια τα οποία δεν παραλείπει να συνδυάζει με τα αγαπημένα της αθλητικά παπούτσια (sneakers). Θέλει με αυτόν τον τρόπο να επικοινωνήσει στο κοινό της ότι δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα που συζητάει, να νιώθει η ίδια άνετη να κινείται κατά την διάρκεια των ομιλιών της αλλά και να μπορεί ο μέσος Αμερικανός να ταυτιστεί μαζί της. Ιδιαίτερα αίσθηση προκάλεσε το λευκό κοστούμι που επέλεξε να φορέσει στην επινίκια ομιλία της, το οποίο συμβολίζει το κίνημα των σουφραζέτων. Το λευκό σύνολο φορέθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από τις φεμινίστριες που μάχονταν για το δικαίωμα των γυναικών στην ψήφο.
Κατά την είσοδο της Καμάλα στην Γερουσία τα ΜΜΕ της έδωσαν το προσωνύμιο «θηλυκή Ομπάμα». Οι ομοιότητές της με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ είναι αρκετές. Και οι δύο είναι πολυφυλετικοί αλλά στις δημόσιες ομιλίες τους αυτοπροσδιορίζονται ως «μαύροι». Είναι και οι δύο δικηγόροι, που θήτευσαν ως γερουσιαστές πριν θέσουν υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Είναι νέοι με ιδιαίτερα επικοινωνιακό χάρισμα και σύγχρονο στυλ, το οποίο φροντίζουν να επιδεικνύουν και μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας μη λησμονούμε και το γεγονός ότι ο Ομπάμα ήταν εκείνος που εισήγαγε την ευρεία χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην σύγχρονη πολιτική επικοινωνία. Το παράδειγμα του ακολουθεί η Χάρις η οποία φρόντισε να γιορτάσει τη νίκη της, με ένα βίντεο στο Twitter στο οποίο εμφανίζεται η ίδια με αθλητικά ρούχα να μιλά στο τηλέφωνο με τον Τζο Μπάιντεν. Είναι και οι δύο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα όπως η οπλοκατοχή, το ζήτημα των ομοφυλοφίλων και των αμβλώσεων. Παρά τις ομοιότητες και τις διαφορές τους η Καμάλα τονίζει ότι θαυμάζει τον Ομπάμα αλλά σκοπεύει να χαράξει τη δικιά της πορεία. Ο χρόνος θα δείξει αν θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ψηφοφόρων της και αν θα επιβεβαιωθούν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ το 2024.