Το architecture4kids στο συνέδριο ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Ή ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Τα Τμήματα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του  Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τις Αρχιτεκτονικές Σχολές ΕΜΠ και Πανεπιστημίου Κρήτης διοργάνωσαν  Διεθνές Συνέδριο με θέμα

ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Ή ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ;

Όταν η συνθήκη αγωγής και εκπαίδευσης τέμνεται με την καθημερινότητα της πόλης

Στόχος του Συνεδρίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη 19 – 21 Μαΐου ήταν  η συμβολή στη διερεύνηση της σύγχρονης μεταβαλλόμενης συνθήκης στο πεδίο των χώρων μάθησης και αγωγής του παιδιού καθώς και σε μία νέα πολυφωνική θεώρηση της σχέσης του με την πόλη.

Οι κυρίες Φιλίτσα Δασκαλάκη και Πηνελόπη Κουβαρά  του architecture4kids συμμετείχαν στο συνέδριο με θέμα της εισήγησης: “Αρχιτεκτονική για παιδιά, με το βλέμμα στο μέλλον ή ThinkBig!”.

Σας παραθέτουμε απόσπασμα από την εισήγησή τους:

“…Αυτό πρέπει να είναι και η αρχιτεκτονική. Η τέχνη να φτιάχνουμε τον κόσμο μας, όπου οι γνώσεις και η τεχνολογία δεν μας περιορίζουν, αλλά μας δίνουν τη δυνατότητα να μεταμορφώνουμε τα σουρεαλιστικά όνειρα σε κατοικημένο χώρο, να μετασχηματίζουμε την φαντασία μας σε πραγματικότητα. Και πρέπει να εμπλακούμε όλοι σε αυτό το παιχνίδι. Όχι μόνο οι αρχιτέκτονες.

Στα εργαστήρια architecture4kids τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι πόλεις είναι αξιοθαύμαστα και εύπλαστα περιβάλλοντα, στα οποία συμμετέχουμε όλοι αφήνοντας τη σφραγίδα μας, και εξελίσσονται σε δημιουργικούς και συνειδητοποιημένους πολίτες για να μπορέσουν να ζήσουν σε φιλικές προς τον άνθρωπο πόλεις, που θα τις αγαπούν και θα τις σέβονται εξίσου με το φυσικό περιβάλλον. Γι΄ αυτό και προτιμάμε κύκλους μαθημάτων προκειμένου να αφήνουμε ένα στέρεο αποτύπωμα στα παιδιά…”

Από τα συμπεράσματα του συνεδρίου:

Φαίνεται παιδαγωγοί και αρχιτέκτονες να συγκλίνουν στη βιωματική εκπαίδευση και στην άρθρωση του σχολικού κτιρίου και του αστικού χώρου, στη σύνδεση του σχολείου με την καθημερινότητα της πόλης. Συγκλίνουμε στους ανοιχτούς μεταβαλλόμενους χώρους. Με συμμετοχικές διαδικασίες, τη δημιουργία αστικών εργαστηρίων και τη σύμπραξη διαφορετικών ομάδων και φορέων που εμπλέκονται στην εκπαίδευση θα μπορούσαμε να επιτύχουμε το διπλό στόχο του μετασχηματισμού των χώρων εκπαίδευσης και τη σταδιακή αλλαγή σε νοοτροπίες και τάσεις στο εκπαιδευτικό περιβάλλον και τον δημόσιο χώρο.