Πασχαλινά έθιμα στην Ευρώπη

Στη Γερμανία ο λαγός φέρνει πολύχρωμα αυγά και τα κρύβει στον κήπο. Την Κυριακή του Πάσχα τα παιδιά επιδίδονται στην αναζήτησή τους. Το έθιμο αυτό χρονολογείται από το 1662, οπότε και υπήρξε η πρώτη γραπτή αναφορά σε αυτό. Πιθανότατα ο λαγός συνδέεται, όπως άλλωστε και το αυγό, με τη γονιμότητα.

Στην Πολωνία οι πιστοί… μπουγελώνονται. Με κουβάδες αλλά ακόμη και νεροπίστολα ο ένας προσπαθεί να βρέξει τον άλλο. Το έθιμο «Smingus-Dyngus» θυμίζει τη βάπτιση του πρίγκιπα Μίτσκο το 966 μ.Χ., ο οποίος έφερε τον Χριστιανισμό στην Πολωνία.

Η «Semana Santa» (Αγία Εβδομάδα), είναι ένα ισπανικό έθιμο. Σε πολλές πόλεις της Ισπανίας πραγματοποιούνται αυτές οι περίφημες εκδηλώσεις μέχρι και την Κυριακή του Πάσχα. Κρατώντας το σταυρό ή και εικόνες της Παναγίας ή του Χριστού, οι αμαρτωλοί περιφέρονται ξυπόλυτοι, φορώντας καπέλα, ράσα και μάσκες

Τη Μεγάλη Παρασκευή οι Άγγλοι είναι αρκετά συγκρατημένοι με το φαγητό. Παραδοσιακά τρώνε ζεστά σταφιδόψωμα, τα «Hot Cross Buns», που ονομάζονται έτσι λόγω του σταυρού που φέρουν πάνω τους.

Οι Ιταλοί δεν ψάχνουν αυγά το Πάσχα. Την Μεγάλη Παρασκευή συμμετέχουν μαζικά, αλλά σιωπηλά στην περιφορά του Σταυρού. Τη δε Κυριακή του Πάσχα περιμένουν να ακούσουν την παραδοσιακή ευχή «Urbi et Orbi» από τον Πάπα, την οποία ο Ποντίφικας διαβάζει σε περισσότερες από 60 γλώσσες.

Στη Γαλλία τα παιδιά ψάχνουν τα πασχαλινά τους αυγά και γλυκά τη Δευτέρα του Πάσχα. Από τη Μεγάλη Πέμπτη μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο δεν επιτρέπεται να ηχούν οι καμπάνες. Με το πρώτο χτύπημα την Κυριακή του Πάσχα, οι Γάλλοι ανταλλάσσουν ευχές.

Στη Φινλανδία συνηθίζονται ελαφρά χτυπήματα με μια δέσμη από φύλλα σημύδας που παραπέμπουν στα κλαδιά φοινίκων με τα οποία υποδέχθηκαν τον Χριστό στα Ιεροσόλυμα. Την Κυριακή του Πάσχα τα παιδιά κατεβαίνουν στους δρόμους με καραμούζες και ταμπούρλα, βάζοντας τέλος στις ημέρες του πένθους.

(dw)