ΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

Κάποτε, σε ένα στάβλο γεμάτο θόρυβο, υπήρχε ένα άλογο διαφορετικό από τα άλλα. Δεν χλιμίντριζε πολύ, δεν κλωτσούσε, δεν ζητούσε

Τα Παράλογα – ένα κείμενο για εκείνους που θυμούνται, όταν οι άλλοι ξεχνούν. Όπως, όταν αλλάζει ο άνεμος, τα φύλλα

Μια σατιρική ματιά στους “φίλους ή συνεργατες” που δαγκώνουν με χαμόγελο. Τα φίδια δεν ζουν μόνο στα δάση· μερικά κυκλοφορούν

Σε κάθε κοπάδι, υπάρχει πάντα ένα πρόβατο που ξεχωρίζει. Ίσως είναι διαφορετικό στο χρώμα, στη στάση, στον τρόπο που στέκεται.

Υπάρχει μια «μαγική» ικανότητα σε ορισμένους : δεν χρειάζεται να σπάσουν το κεφάλι τους για νέες ιδέες. Αρκεί να κοιτάξουν

Η αυλοδουλεία δεν έχει πρόσωπο, ούτε φωνή. Δεν φωνάζει — ψιθυρίζει. Δεν φαίνεται — απλώνεται. Δεν έρχεται ούτε φεύγει· φωλιάζει.

Όταν… ντρέπεται και η ντροπή Ντρέπεται και η ντροπή όταν βλέπει κάποιους να πιστεύουν ότι με υπόγειες μεθόδους και κρυφές