Εύα Πιτσουλάκη-με τη δύναμη της θέλησης!
Γέννημα θρέμμα Παπάγου η 19χρονη Εύα Πιτσουλάκη κατάφερε με τη δύναμη της θέλησής της,τους αφοσιωμένους καθηγητές της και τη βοήθεια της οικογένειάς της να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα να εισαχθεί στην Ιατρική σχολή της Αθήνας και μάλιστα στην 11η θέση! Στην αποκλειστική συνέντευξη που της πήραμε μας αποκαλύπτει το μυστικό της μεγάλης της επιτυχίας .
Ας αφήσουμε όμως πρώτα την Εύα να μας αυτοσυστηθεί
Ονομάζομαι Εύα Πιτσουλάκη και είμαι 19 ετών. Κατάγομαι από την Κρήτη, αλλά ζω στην Αθήνα, στον Παπάγο συγκεκριμένα. Πέρυσι τελείωσα το σχολείο, το 1ο Λύκειο Παπάγου, έδωσα Πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στην Οδοντιατρική σχολή. Επειδή όμως όνειρό μου ήταν να γίνω γιατρός επέλεξα να κάνω άλλη μια προσπάθεια και να δώσω για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά Πανελλήνιες. Η απόφαση αυτή δεν ήταν εύκολη. Στην αρχή δίστασα για λίγο, γιατί η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία των Πανελληνίων είναι δύσκολη και στρεσογόνα για τους υποψηφίους. Όμως ήμουν πάντοτε της άποψης ότι ο επιμένων νικά. Και χαίρομαι που δικαιώθηκα!
Σκέφτομαι πως όπως ο καθένας από μας όταν προκύψει ένα θέμα υγείας, λιγότερο ή περισσότερο σοβαρό, στον ίδιο ή στους δικούς του ανθρώπους, επιθυμεί το καλύτερο, έτσι θέλω κι εγώ να κάνω το καλύτερο για τους άλλους. Αυτός είναι και ο στόχος μου!
-Αγαπητή Εύα ,αφού σε συγχαρούμε για τη μεγάλη σου επιτυχία στις φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις ,θα θέλαμε να σου κάνουμε την κλασική πια ερώτηση αν υπάρχει και ποιό ήταν το μυστικό της επιτυχίας σου.
– Όσο κλισέ και αν ακούγεται, ναι το συστηματικό διάβασμα με πρόγραμμα είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τόσο υψηλού στόχου και την επιτυχία στην Πανελλήνιες Εξετάσεις. Η τήρηση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου ενός προγράμματος, ορισμένου από τον ίδιο το μαθητή, είναι πολύ σημαντική. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει βέβαια να περιέχει και ελεύθερο χρόνο για χαλάρωση, διασκέδαση, εξόδους, γιατί ο χρόνος αυτός βοηθά το μαθητή να ανακτά τις δυνάμεις του και να διατηρεί τις ισορροπίες του.
Προσωπικά, εμένα με βοήθησε, επίσης, το να θέτω κατά τη διάρκεια της χρονιάς μικρούς στόχους τους οποίους προσπαθούσα να εκπληρώσω. Για παράδειγμα έβαζα ως στόχο ανά βδομάδα ή ανά μήνα να κάνω επανάληψη κάποια κεφάλαια ή να λύσω ορισμένες ασκήσεις, επιμένοντας σε σημεία της ύλης που με δυσκόλευαν περισσότερο. Η διαίρεση της ύλης σε επιμέρους τμήματα και η επίτευξη ενός μικρού στόχου κάθε φορά με έκανε να αισθάνομαι περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση και μείωνε το άγχος μου.
Τέλος, η εμπειρία μου με τις Πανελλαδικές εξετάσεις μου έμαθε πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ξεκάθαρο στο μυαλό μας το στόχο που επιθυμούμε να επιτύχουμε, έτσι ώστε να παίρνουμε δύναμη για να συνεχίζουμε την προσπάθεια. Να μην επιθυμούμε απλώς να γράψουμε έναν πολύ καλό βαθμό, αλλά να γράψουμε το βαθμό που απαιτείται για να μας εξασφαλίσει μια θέση στη σχολή που επιθυμούμε . Αυτό θα μας πεισμώνει και θα μας δίνει κίνητρο για ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια.
-Πόσο σε βοήθησαν oι καθηγητές και το φροντιστήριό σου το ΠΡΟΣΗΜΟ plus στην επίτευξη ενός τόσο υψηλού στόχου;
Οι καθηγητές του φροντιστηρίου ΠΡΟΣΗΜΟ plus μας βοήθησαν ουσιαστικά. Κι αυτό το λέω γιατί εκτός από το ότι μας προετοίμασαν πολύ καλά για την τελική εξέταση, ήταν κοντά μας, πίστευαν σε μας και μας εμψύχωναν. Το κλίμα στο φροντιστήριο ήταν πάντα πολύ ευχάριστο, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό αφού, όντως, η ψυχολογία των υποψηφίων παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην απόδοσή τους. Κανείς από τους μαθητές του φροντιστηρίου νομίζω δεν ξεχνάει τα καθιερωμένα τουρνουά βόλευ ούτε τα αποκριάτικα πάρτυ. Εξάλλου όταν υπάρχει το ΠΡΟΣΗΜΟ plus πού αλλού να πας;;;
-Η Ιατρική είναι μια από τις πλέον δύσκολες Σχολές όχι μόνο στην εισαγωγή αλλά και στο πρόγραμμα σπουδών που είναι και απαιτητικό και μακροχρόνιο .Τί σε ώθησε σε αυτή σου την επιλογή ; Προέρχεσαι από ιατρικό περιβάλλον,οικογένεια;
Προέρχομαι από μια οικογένεια γεμάτη γιατρούς. Και οι δύο μου γονείς είναι παιδοακτινολόγοι και η μεγάλη μου αδελφή έδωσε και εκείνη φέτος τον όρκο του Ιπποκράτη. Οι γονείς μου ποτέ δεν μας ώθησαν προς καμία κατεύθυνση. Μας έλεγαν ότι πρέπει να ασχοληθούμε με ό,τι πραγματικά μας αρέσει. Ωστόσο, εγώ πάντα, και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, τους θαύμαζα, όπως και όλους τους γιατρούς, για το τόσο σημαντικό έργο που προσφέρουν. Η έννοια της προσφοράς και της βοήθειας προς το συνάνθρωπο που το έχει ανάγκη με γεμίζει τόση ικανοποίηση και ευχαρίστηση που πραγματικά ξέρω ότι αυτό θέλω να κάνω.
-Και μιλώντας για την οικογένεια πόσο σημαντική ήταν η βοήθεια των δικών σου ανθρώπων στην προετοιμασία σου;
Η βοήθεια των δικών μου ανθρώπων, και της οικογένειας και των φίλων μου, ήταν ανεκτίμητη. Ήταν δίπλα μου και με στήριζαν με κάθε τρόπο, με εμψύχωναν και με βοηθούσαν να αποβάλω το άγχος μου. Ένιωθα απίστευτα χαρούμενη όταν τους έβλεπα έξω από το σχολείο να με περιμένουν πριν και μετά από κάθε μάθημα που έδινα για να μου ευχηθούν και να με ξεαγχώσουν. Για μένα ήταν πολύ σημαντικό.
–Από πότε αποφάσισες πως θέλεις να γίνεις γιατρός και γιατί;
Η ιδέα αυτή υπήρχε πάντα στο μυαλό μου, όμως αυτό έγινε ξεκάθαρο στην 3η λυκείου. Καθώς μεγάλωνα και η σκέψη μου γινόταν πιο ώριμη, μπορούσα πιο εύκολα να διακρίνω τι θέλω να κάνω επαγγελματικά.
-Καταλαβαίνουμε πως ακόμα είναι νωρίς αλλά έχεις μήπως σκεφτεί από τώρα την κατεύθυνση που θέλεις να ακολουθήσεις ,την ειδικότητα που θα σε ενδιέφερε
-Όχι, είναι ακόμα πράγματι πολύ νωρίς. Θέλω να έρθω πρώτα σε επαφή με διάφορες κατευθύνσεις και ειδικότητες για να μπορώ να επίλεξω με τι θέλω να ασχοληθώ. Έχω αντιληφθεί ότι η Ιατρική είναι μια δυναμική επιστήμη, η οποία εξελίσσεται διαρκώς με τη βοήθεια της έρευνας και της τεχνολογίας. Έτσι, οι ορίζοντες της συνεχώς διευρύνονται και εμφανίζονται νέα πεδία δράσης. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να σκεφτώ ποιά ειδικότητα θα επιλέξω.
-Ποια είναι η γνώμη σου για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις γιατρών όπως οι Γιατροί χωρίς Σύνορα . Θα σε ενδιέφερε κάποια στιγμή να συμμετέχεις σε μια τέτοια οργάνωση;
Η γνώμη μου είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι ασκούν λειτούργημα και είναι άξιοι σεβασμού. Ασκούν την Ιατρική κάτω από δύσκολες συνθήκες και σώζουν ανθρώπινες ζωές, θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο τη δική τους υγεία και ζωή. Ναι, εννοείται θα με ενδιέφερε κάτι τέτοιο.
-Πρότυπό σου στην Ιατρική ,ένας/μία γιατρός που θαυμάζεις;
Οι γονείς μου όπως προανέφερα είναι για μένα τα πρότυπά μου στην Ιατρική. Θαυμάζω την αφοσίωσή τους στο επάγγελμά τους και την διαρκή επιθυμία τους να μαθαίνουν, να εξελίσσονται και να γίνονται καλύτεροι.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη αυτή θέλουμε να ευχηθούμε στην Εύα καλές σπουδές και μια λαμπρή σταδιοδρομία !