Ο δημόσιος χώρος είναι υπόθεση όλων μας

Ο δημόσιος χώρος δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Είναι τα πεζοδρόμια που περπατούν τα παιδιά μας, οι πλατείες που φιλοξενούν τις κοινωνικές μας σχέσεις, οι δρόμοι που επιτρέπουν την ασφαλή και ελεύθερη κίνηση όλων. Είναι το κοινό μας σπίτι.

Κατά καιρούς, σε κάθε πόλη προκύπτουν ζητήματα που σχετίζονται με την προσωρινή χρήση ή περιορισμό δημόσιου χώρου στο πλαίσιο τεχνικών ή οικοδομικών εργασιών. Κάθε τέτοια περίπτωση, ανεξάρτητα από τις προθέσεις ή τις ανάγκες που τη συνοδεύουν, οφείλει να εξετάζεται με βάση ξεκάθαρα και διαφανή κριτήρια, ώστε να διασφαλίζεται η ισονομία και η ισορροπία ανάμεσα στο ιδιωτικό και το συλλογικό συμφέρον.

Η διαχείριση του δημόσιου χώρου δεν είναι απλώς τεχνικό ζήτημα. Είναι βαθιά πολιτικό και κοινωνικό. Κάθε απόφαση που σχετίζεται με την παραχώρηση ή χρήση του πρέπει να εμπνέεται από συνέπεια, σαφή κανονιστικά πλαίσια και πλήρη διαφάνεια.

Ο δημόσιος χώρος δεν ανήκει σε κανέναν ιδιώτη – ανήκει σε όλους. Η προστασία του είναι συλλογική ευθύνη, αλλά και θεσμική υποχρέωση. Είναι καθήκον της Αυτοδιοίκησης να υπερασπίζεται αυτή την αρχή με σταθερότητα και διαχρονική συνέπεια.

Η ποιότητα της καθημερινότητάς μας καθρεφτίζεται τελικά στον τρόπο που υπερασπιζόμαστε τα κοινά.